Дзоля сюзь
Дзоля сюзь (латин Glaucidium passerinum; рочӧн Воробьиный сыч) — сюзьяс котырын медся ичӧт лэбач.
Ыджда да рӧм
Дзоля сюзь — ябырысь абу ыджыдджык. Тушаыслӧн кузьтаыс овлывлӧ 17 сантиметрӧдз, сьӧктаыс — 70 граммӧдз, шеныштӧм бордйыс 39 сантиметр пасьта. Мукӧд сюзьясысь торъялӧ сійӧн, мый пельдорса чурвидзысь сіясыс абуӧсь. Кокыс чуньясӧдзыс ставнас гӧна, дзик еджыд. Сьӧдовгӧрд мышкуыс еджыд чутъяса. Вывтыр улысладорыс еджыд рӧма, вомӧна гӧрдовруд визьяса. Юрас тӧдчӧны гӧгрӧс еджыд чутъяс. Паськыд бугыльыс кольквиж рӧма, сэтшӧм жӧ нырыс. Кок гыжйыс пемыд сьӧдовгӧрд. Бӧж йылыс еджыд дорӧса.
Паськалӧм
Дзоля сюзь олӧ-вылӧ Сахалинӧдз. Коми муын быдтысьӧ парма пасьтала, кыдзи войвыв, сідзи и лунвыв юкӧнъясас, но абу синмӧ шыбитчана да, ёнасӧ он и казявлы.
Поздйысьӧм
Рӧдмӧдчыны дзоля сюзь заводитӧ тулыснас — косму тӧлысьын, позтырас овлывлӧ еджыд рӧма квайт колькйӧдз. Пӧжсигас позъяс пукалӧ сӧмын энь сюзьыс 25 лунӧдз. Кольксьыс петӧм бӧрын сюзьпияныс позъяс олӧны бать-мам дӧзьӧр улас тӧлысь чӧж.
Сёян
Пӧткӧдчӧ медсясӧ вӧрса шыръясӧн. Тайӧ ичӧтик да горш сюзьыс уськӧдчывлӧ тшӧтш мукӧд лэбач вылӧ. Куталӧ оз сӧмын посньыдик кайясӧс, но и весиг ас коддьӧм ыдждаясӧс. Гожся кадӧ корсялӧ да кокалӧ гут-гагйӧс.
Оласног
Абу ветлысь-мунысь лэбач, чужан местаяссьыс ылӧ оз вешйывлы. Поздысьӧ пу горсйӧ, тӧв кежлӧ сёян запассӧ сэтчӧ чукӧртӧ вель уна.
Йӧз ордӧ веськалӧм лэбачыс кокниа велалӧ видзысь дорас. И тайӧ тылабордаыс окотапырысь видзӧдсьӧ, торйӧн нин посни войтырлы, сылӧн тешкодь оласногыс вӧсна. А вердны пӧ быдсяма сёянӧн оз позь, сӧмын пӧ колӧ шыръясӧн да лы сора да гӧна яйӧн. Дзик чиг сёйигӧн пӧ ӧдйӧ висьмӧны да регыдӧн кулӧны.
Рӧдвуж кывйын
Мыйла тадзи нимтӧны коми йӧз тайӧ сюзьсӧ, гӧгӧрвоана. Удмуртъяс шуӧны сійӧс дзольгыри кучыранӧн; комиӧн кӧ, «воробей сюзь». Найӧ, тыдалӧ, лӧсьӧдӧмаӧсь ассьыныс нимсӧ роч кыв (воробьиный сычик) сертиыс.
Ӧшмӧсъяс
- Ракин А.Н. Дзоля сюзь // Би кинь, 2014. — 10 №.
Тайӧ гижӧдыс помавтӧм на. Тэ верман ачыд сійӧс веськӧдны да содтыны. Тайӧ пасйӧдсӧ колӧ гижны стӧчджыка. |